κεκροπίαθεν

κεκροπίαθεν και κεκροπίηθεν (Α) επίρρ. από την Αθήνα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < Κεκροπία + -θε(ν)*, κατάλ. τοπικών επίρρ. που δηλώνει την από τόπου κίνηση].